آشنایی با خطاهای HTTP
در این مقاله میخوانید:
انواع خطاهای سری 100
بعضی از انواع خطاهای سری 100 عبارتند از:
کد 100 (ادامه): این خطا به معنای این است که درخواست مشتری به سرور ارسال شده است و سرور در حال پردازش آن است.
کد 101 (تغییر پروتکل): این خطا به معنای تغییر پروتکل از HTTP به دیگر پروتکل‌ها مانند WebSocket است.
کد 102 (پاسخ پردازش شده): این خطا به معنای پردازش درخواست مشتری توسط سرور و برای ارسال پاسخ به کلاینت است.
کد 103 (بافر خالی): این خطا به معنای انتظار برای دیگر داده‌ها از سرور است.
رفع خطاهای سری100
برای رفع خطاهای سری 100 معمولاً نیازی به رفع خطا نیست، زیرا این خطاها به معنای ارسال درخواست مشتری و شروع پردازش درخواست توسط سرور هستند. با این حال، در صورتی که خطایی وجود داشته باشد، می‌توانید با بررسی دقیق درخواست مشتری و پاسخ سرور، اقدام به رفع آن کنید. به طور کلی، برای رفع خطاهای سری 100 بهتر است درخواست مشتری و پاسخ سرور را با دقت بررسی کنید و اطمینان حاصل کنید که ارتباط بین کلاینت و سرور به درستی برقرار شده است
علت خطاهای سری 100
خطاهای سری 100 در پروتکل HTTP به خطاهای ارتباطی بین کلاینت و سرور اشاره دارند. این خطاها عموماً به دلیل مشکلات در ارتباط بین کلاینت و سرور رخ می‌دهند.
انواع خطاهای سری 200
بعضی از انواع خطاهای سری 200 عبارتند از:
کد 200 (موفقیت آمیز): این خطا به معنای انجام موفقیت‌آمیز درخواست مشتری و بازگشت پاسخ درست از سرور است.
کد 201 (ایجاد شده): این خطا به معنای ایجاد موفقیت‌آمیز یک منبع جدید است که ممکن است در پایگاه داده، فضای ذخیره‌سازی و … ایجاد شود.
کد 204 (بدون محتوا): این خطا به معنای این است که درخواست مشتری با موفقیت انجام شده است، اما سرور هیچ محتوایی برای بازگشت ندارد.
کد 206 (بخشی): این خطا به معنای بازگشت بخشی از محتوا است که ممکن است برای دانلود فایل‌های بزرگ استفاده شود.
رفع خطاهای سری 200
برای رفع خطاهای سری 200 عمدتاً نیازی به رفع خطا نیست، زیرا این خطاها نشان دهنده موفقیت در انجام درخواست هستند. با این حال، در صورتی که خطایی وجود داشته باشد، می‌توانید با بررسی دقیق پاسخ سرور و اطمینان از صحت اطلاعات بازگشتی، اقدام به رفع آن کنید. به طور کلی، برای رفع خطاهای سری 200 بهتر است پیام بازگشتی را دقیق بررسی کنید و اطمینان حاصل کنید که درخواست مشتری با موفقیت انجام شده است.
علت خطاهای سری 200
خطاهای سری 200 در پروتکل HTTP به خطاهای موفقیت آمیز اشاره دارند که نشان می‌دهند که درخواست مشتری با موفقیت انجام شده است. این خطاها معمولاً به دلیل درخواست موفق مشتری و پاسخ موفق سرور رخ می‌دهند.
انواع خطاهای سری 300
بعضی از انواع خطاهای سری 300 عبارتند از:
کد 300 (انتخاب چندگانه)
کد 301 (انتقال دائم)
کد 302 (انتقال موقت یا پیدایش)
کد 303 (مشاهده منبع دیگر)
کد 304 (بدون تغییر یا اصلاح نشده)
کد 305 (استفاده از پروکسی)
کد 306 (تعویض پروکسی)
کد 307 (انتقال موقت)
رفع خطاهای سری 300
برای رفع خطاهای سری 300، باید علت دقیق خطا را شناسایی کرده و مشکل را برطرف کرد. برای مثال، اگر خطای 301 را دریافت کردید، باید آدرس جدید را به جای آدرس قبلی تغییر دهید تا کاربران به صفحه جدید هدایت شوند. در حالی که اگر خطای 302 را دریافت کردید، باید سرور را تنظیم کنید تا به طور موقت به صفحه جدید هدایت کند. به طور کلی، برای رفع خطاهای سری 300 باید با بررسی و شناسایی دقیق علت خطا و تغییرات مورد نیاز در سرور وب سایت، اقدام به رفع خطا کرد.
علت خطاهای سری 300
خطاهای سری 300 در پروتکل HTTP برای مدیریت تغییرات در آدرس‌های وب و ریدایرکت وب سایت‌ها و برنامه‌های وب استفاده می‌شوند. این خطاها برای مدیریت ترافیک وب سایت و هدایت کاربران به آدرس‌های جدید یا متفاوت استفاده می‌شوند.
انواع خطاهای سری 400
در سری 400، خطاها عمدتاً به دلیل خطای کاربر، یعنی ورودی نامعتبر یا نادرست است. برخی از معروف ترین خطاهای سری 400 عبارتند از:
خطای 400 Bad Request: این خطا هنگامی رخ می دهد که سرور نمی تواند درخواست کاربر را تفسیر کند.
خطای 401 Unauthorized: این خطا هنگامی رخ می دهد که کاربر مجوز لازم برای دسترسی به منابع مورد نظر را ندارد.
خطای 403 Forbidden: در این حالت، کاربر مجوز دسترسی به منابع مورد نظر را ندارد، حتی اگر مجوز لازم را داشته باشد.
خطای 404 Not Found: این خطا هنگامی رخ می دهد که منبع مورد نظر توسط سرور پیدا نمی شود.
خطای 408 Request Timeout: این خطا هنگامی رخ می دهد که زمان پاسخگویی سرور به درخواست کاربر به پایان رسیده است.
رفع خطاهای سری 400
راه حل های رفع خطاهای سری 400 عمدتاً بر اساس نوع خطا و علت آن متفاوت است. در ادامه چند راه حل معمول برای رفع این خطاها آورده شده است:
بررسی درخواست کاربر: در بسیاری از موارد، خطا ها به دلیل درخواست نامعتبر کاربران ایجاد می شود. بنابراین، بررسی درخواست کاربر و اطمینان از صحت آن می تواند به رفع خطاها کمک کند.
بررسی دسترسی: در برخی موارد، خطا ها به دلیل عدم دسترسی کاربران به منابع مورد نظر ایجاد می شود. در این صورت، بررسی مجوز دسترسی و اطمینان از آن می تواند به رفع خطاها کمک کند.
بررسی فایروال: در مواردی که خطاها به دلیل فیلترینگ فایروال ایجاد می شود، اطمینان از تنظیمات فایروال و ایجاد مجوزهای لازم می تواند به رفع خطاها کمک کند.
علت خطاهای سری 400
علت خطاهای سری 400 عمدتاً به دلیل خطای کاربران است. برخی از معروف ترین علت های این خطاها عبارتند از:
ارسال درخواست نامعتبر: درخواست هایی که نامعتبر یا نادرست هستند، می توانند خطاهای سری 400 را ایجاد کنند.
عدم دسترسی به منابع: در برخی موارد، کاربران ممکن است به دلیل عدم دسترسی به –منابع مورد نظر، با خطاهای سری 400 روبرو شوند.
فیلترینگ فایروال: در برخی موارد، خطاهای سری 400 به دلیل تنظیمات فیلترینگ فایروال ایجاد می شوند. به عنوان مثال، درخواست هایی که حاوی کلمات غیر مجاز هستند، ممکن است توسط فایروال مسدود شوند.
انواع خطاهای سری 500
بعضی از انواع خطاهای سری 500 عبارتند از:
کد 500 (خطای داخلی سرور): این خطا معمولاً به دلیل مشکلات داخلی در سرور رخ می‌دهد که ممکن است ناشی از مشکل در کد برنامه، خطا در پایگاه داده یا مشکل در سیستم عامل سرور باشد.
کد 501 (عملکرد ناپیاده‌سازی‌شده): این خطا به معنای عدم پشتیبانی از یک ویژگی خاص در سرور است.
کد 502 (بازگشت ناصحیح از پروکسی): این خطا معمولاً به دلیل عدم توانایی پروکسی در ارتباط با سرور وب است.
کد 503 (سرویس در دسترس نیست): این خطا معمولاً به دلیل بار زیاد بر سرور یا تعمیرات برای بهبود عملکرد سرور رخ می‌دهد.
کد 504 (تاخیر در پاسخ): این خطا معمولاً به دلیل تاخیر در پاسخ سرور به درخواست مشتری رخ می‌دهد.
رفع خطاهای سری 500
برای رفع خطاهای سری 500 باید علت دقیق خطا را شناسایی کرده و مشکل را برطرف کرد. برای مثال، اگر خطای 500 را دریافت کردید، باید با بررسی کد برنامه و رفع مشکلات داخلی سرور، خطا را برطرف کنید. به طور کلی، برای رفع خطاهای سری 500 باید با بررسی و شناسایی دقیق علت خطا و تغییرات مورد نیاز در سرور وب سایت، اقدام به رفع خطا کرد.
علت خطاهای سری 500
خطاهای سری 500 در پروتکل HTTP به خطاهای سمت سرور اشاره دارند که ناشی از مشکلات داخلی در سرور هستند. این خطاها معمولاً به دلیل مشکلاتی مانند خطا در کد برنامه، نامشخص بودن مشکل، مشکل در پایگاه داده و … رخ می‌دهند.
سخن پایانی
کاربران در سطح وب با خطاهای مختلفی رو به رو می شوند و عمده ترین خطاها ، خطاهای سری 500 و 400 هستند؛رایج ترین نوع خطا در ایران خطای سری 400 با کد 403 می باشد که مرتبط با تحریم ها و مشکلات دسترسی به منابع خارج از کشور می باشد .
