آشنایی با HTTP و HTTPS
HTTP و HTTPS دو پروتکل مهم برای ارتباط بین کلاینت (مرورگر وب) و سرور وب هستند. در این مقاله، به بررسی تفاوت‌ها و ویژگی‌های این دو پروتکل مهم می‌پردازیم.
در این مقاله میخوانید:
HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
HTTP پروتکلی است که برای انتقال اطلاعات از وبسایت‌ها استفاده می‌شود. این پروتکل برای معاملاتی مانند درخواست صفحات وب، ارسال اطلاعات فرم وب، و دریافت فایل‌های وب مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این پروتکل، اطلاعات از طریق پورت 80 (در HTTP/1.1) یا پورت 8080 (در HTTP/1.0) انتقال می‌یابد.
از آنجا که HTTP پروتکلی است که برای ارسال اطلاعات از وبسایت‌ها استفاده می‌شود، امنیت آن پایین است و ممکن است به راحتی توسط قراصنه‌ها کنترل شود. بنابراین، برای ارتقای امنیت در ارتباطات وب، HTTPS به وجود آمده است.
HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)
HTTPS نسخه امن HTTP است که برای تأمین ارتباطات امن بین کلاینت و سرور وب استفاده می‌شود. در این پروتکل، اطلاعات با استفاده از یک پروتکل رمزنگاری شده (SSL / TLS) ارسال می‌شود. برای اطمینان از اعتبار سرور، یک گواهینامه SSL / TLS از یک مرکز تأیید اعتبار (CA) دومین‌های اعتبارسنجی ارائه می‌شود. این گواهینامه به عنوان یک ابزار اطمینان از اینکه کاربران با سایت اصلی ارتباط برقرار می‌کنند، عمل می‌کند.
با استفاده از HTTPS، اطلاعات ارسال شده بین کلاینت و سرور رمزنگاری شده و به راحتی قابل خواندن نیست. این پروتکل برای معاملاتی مانند درخواست صفحات وب، ارسال اطلاعات فرم وب، و دریافت فایل‌های وب مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این پروتکل، اطلاعات از طریق پورت 443 انتقال می‌یابد.
تفاوت های HTTP و HTTPS
- امنیت: HTTPS از SSL / TLS برای رمزنگاری اطلاعات استفاده می‌کند، در حالی که HTTP از این قابلیت پشتیبانی نمی‌کند. بنابراین، HTTPS به طور کلی امنیت بیشتری را ارائه می‌دهد.
- پورت: HTTP از پورت 80 (در HTTP/1.1) یا پورت 8080 (در HTTP/1.0) استفاده می‌کند، در حالی که HTTPS از پورت 443 استفاده می‌کند.
- سرعت: HTTPS به دلیل استفاده از SSL / TLS برای رمزنگاری اطلاعات، کمی کندتر از HTTP است.
- هزینه: برای استفاده از HTTPS، باید گواهینامه SSL / TLS از یک شرکت معتبر تهیه کنید. این هزینه را افزایش می‌دهد، در حالی که HTTP بدون هزینه قابل استفاده است.
مراحل تغییر از HTTP به HTTPS
تغییر از HTTP به HTTPS نیازمند چند مرحله است. در این مقاله، به بررسی این مراحل و نحوه انجام آن‌ها می‌پردازیم.
- تهیه گواهینامه SSL / TLS : گواهینامه SSL / TLS برای رمزنگاری ارتباطات HTTPS استفاده می‌شود. برای تهیه گواهینامه SSL / TLS، می‌توانید از یک مرکز تأیید اعتبار (CA) معتبر مانند Let’s Encrypt، Comodo، DigiCert و Symantec استفاده کنید. برخی از این مراکز تأیید اعتبار گواهینامه SSL / TLS رایگان ارائه می‌دهند.
- نصب گواهینامه SSL / TLS : بعد از تهیه گواهینامه SSL / TLS، باید آن را روی سرور خود نصب کنید. برای این کار، می‌توانید از پنل مدیریت سرور، نرم‌افزار مدیریت وب سرور مانند Apache و Nginx و یا از دستورات خط فرمان استفاده کنید.
- تغییر آدرس وبسایت : در این مرحله، باید آدرس وبسایت خود را از HTTP به HTTPS تغییر دهید. برای این کار، باید فایل htaccess را ویرایش کرده و دستورات redirect را اضافه کنید تا کاربران به صورت خودکار به آدرس HTTPS منتقل شوند.
- به روزرسانی لینک‌های داخلی و خارجی : در این مرحله، باید همه لینک‌های داخلی و خارجی در وبسایت خود را به آدرس HTTPS تغییر دهید. این شامل لینک‌های صفحات، تصاویر، فایل‌های CSS و JavaScript و سایر منابع است.
- تست وبسایت : در این مرحله، باید وبسایت خود را تست کنید تا مطمئن شوید که همه چیز به درستی کار می‌کند. برای این کار، می‌توانید از ابزارهایی مانند Google Search Console و Google Analytics استفاده کنید.
تغییر از HTTP به HTTPS بهبود امنیت ارتباطات وبسایت شما را افزایش می‌دهد. با انجام مراحل فوق، می‌توانید به راحتی از HTTP به HTTPS تغییر دهید. همچنین، برای اطمینان از اینکه همه چیز به درستی کار می‌کند، باید وبسایت خود را تست کنید.
آسیب‌پذیری‌های رایج در HTTP
HTTP یک پروتکل غیرامن است که اطلاعات را به صورت رویت‌پذیر از طریق شبکه ارسال می‌کند. به همین دلیل، در مقابل حملات نفوذی و سرقت اطلاعات آسیب‌پذیر است. در زیر به برخی از آسیب‌پذیری‌های رایج در HTTP اشاره می‌کنیم:
- حملات Man-in-the-Middle (MITM): در این نوع حملات، هکران اطلاعات را در طول انتقال از کاربر به سرور بازیابی می‌کنند. با استفاده از این حملات، هکران می‌توانند اطلاعات شخصی مانند نام کاربری و رمز عبور را بدست آورند.
- حملات Cross-Site Scripting (XSS): در این حملات، هکران از طریق ورودی‌های غیرمجاز به صفحه‌های وب دسترسی پیدا می‌کنند و کد‌های خطرناک را در آن‌ها قرار می‌دهند. این کد‌ها می‌توانند از اطلاعات شخصی کاربران برای سرقت اطلاعات استفاده کنند.
- حملات انکار خدمت (Denial-of-Service): در این نوع حملات، هکران تلاش می‌کنند تا با بارگذاری بیش از حد بر روی سرور، ارتباط کاربران را قطع کنند و باعث بروز مشکلاتی برای کاربران شوند.
- حملات انجماد: در این نوع حملات، هکران تلاش می‌کنند برای بلوکه کردن ارتباط کاربر با سرور و یا ایجاد مشکلاتی در پردازش اطلاعات.
برای جلوگیری از این آسیب‌پذیری‌ها، بهتر است از HTTPS به جای HTTP استفاده کنید. در HTTPS، اطلاعات از طریق یک کانال رمزنگاری شده انتقال می‌یابند و از حملات MITM و سرقت اطلاعات جلوگیری می‌شود. همچنین، برای افزایش امنیت وبسایت‌ها، بهتر است از روش‌های دیگری مانند اجرای فایروال، کنترل دسترسی و استفاده از رمزنگاری قوی برای پسوردها استفاده کنید.
سخن پایانی
در نهایت، هر کدام از پروتکل‌های HTTP و HTTPS دارای ویژگی‌های منحصر به فرد خود هستند. اگر وبسایت شما حاوی اطلاعات حساسی است، بهتر است از HTTPS برای ارتباط با کاربران استفاده کنید. اما اگر وبسایت شما فقط اطلاعات عمومی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد، HTTP می‌تواند بهترین گزینه باشد. در هر صورت، انتخاب پروتکل مناسب برای وبسایت شما به امنیت و سرعت ارتباطات شما کمک می‌کند.
